آفتابنیوز : سرویس بین الملل- پس از آنکه به عنوان یک دیپلمات مورد سرزنش قرار گرفت و کارش پایان یافت مشاور امنیت ملی ترامپ شد. با این حال، واقعیت ان است که رویکرد یکجانبهگرایانه او که به سیاست خارجی فعلی آمریکا تبدیل شده هم نمی تواند ترامپ را از توافق و معامله با سایرین بازدارد.
به گزارش آفتابنیوز؛ نشریه "فارین پالسی" با اشاره به اینکه پس از ماهها سکوت جان بولتون مشاور امنیت ملی رییس جمهوری امریکا از سایهها خارج شد و اینبار در نیویورک حتی شدیدتر از رییساش دونالد ترامپ علیه ایران لفاظی کرد، مینویسد: "اکنون مشخص شده که او نظریهپرداز یکجانبهگرایی در سیاست خارجی امریکا بوده است و شعار "نخست امریکا" ترامپ را توجیه میکند. در نتیجه، اکنون ترامپ هرگونه رویکرد چندجانبهگرایانه را رد میکند؛ رویکردی که پیشتر از سوی امریکا در پیش گرفته شده بود؛ در مورد مسائل مختلفی از توافق هستهای گرفته تا معاهده اقلیمی پاریس و اخیرا درباره توافق جهانی سازمان ملل متحد درباره مهاجران.
ترامپ در کنار بولتون با اعتماد به نفس بیشتری به جی – 7 و ناتو بیاعتنایی کرده است. ایالات متحده که خود در ایجاد سیستم جهانی پس از جنگ جهانی دوم نقش کلیدی داشت اکنون تحت ریاست ترامپ و مشاوره بولتون در راستای تخریب همان سیستم گام بر میدارد. ترامپ در سخنرانی اخیر خود در مجمع عمومی سازمان ملل متحد از ناسیونالیسم (ملیگرایی) اقتصادی غیرمتعارفی دفاع کرد. او گفت که امریکا تسلیم بوروکراسی جهانی نمی شود و به حاکمیت خود احترام می گذارد. این نظریه بولتون است. او زمانی که در سازمان ملل مسئولیت دیپلماتیک برعهده داشت و سفیر امریکا در آن نهاد در دوران ریاست جمهوری جورج دابلیو بوش بود، مشروعیت نخبگان جهانیگرا یا گلوبالیست را زیر سوال بود. او گفت که آنان نباید بر آزادی عمل امریکا تاثیر بگذارند چرا که قانون اساسی امریکا چنین اجازهای را به آنان نمیدهد و به نظر میرسد ترامپ در پیروی از ایدئولوژی ملیگرایانه در مقابل ایدئولوژی جهانیشدن با بولتون موافق است. بولتون در راستای جدا کردن امریکا از سازمانها و کنوانسیونهای بینالمللی عمل کرده است. خروج ناگهانی امریکا از شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد را باید پروژه بولتون دانست. بولتون به قدری تندرو بود که کالین پاول وزیر خارجه سابق امریکا نیز میخواست از شر او خلاص شود. کاندولیزا رایس جانشین او نیز از پذیرش بولتون به عنوان معاون وزیر خارجه خودداری ورزید و چندین منبع نزدیک به دولت بوش گفته بودند که او از این که بولتون به نیویورک فرستاده شد و به عنوان نماینده امریکا در سازمان ملل قرار گرفت خوشحالتر بود چرا که باور داشت حضور بولتون در واشنگتن به ضرر دولت خواهد بود.
این نشریه در ادامه می نویسد: "در حال حاضر اما جان بولتون در حال زنده کردن رویای خود است. یکجانبهگرایی او در دستور کار سیاست رسمی امریکا در حوزه سیاست خارجی قرار گرفته است. او جای "اچ ار مک مستر" را گرفته است؛ فردی که بیش از ترامپ جهانگرا بود. بولتون به عنوان یک نئومحافظهکار حامی شدید حمله نظامی علیه عراق بود. به نظر میرسد به زودی در بهشت ایدئولوژیک بولتون خلل وارد شود. او و ترامپ ممکن است در برخی از موارد با یکدیگر موافق باشند با این حال، هر دو دو در مسیر کاملا متفاوت حرکت میکنند. ترامپ علاقه زیادی به سبیلهای بولتون ندارد! او با مشاوران امنیت ملیاش در گذشته نیز مشکل شخصی داشت و این موضوع میتواند دوباره تکرار شود. یکجانبهگرایی بولتون کاملا ریشه ایدئولوژیک دارد، این در حالیست که ترامپ بیشتر فردی اهل معامله است. بولتون در یکجانبهگرایی اش هرگونه مصالحه با دولت های به زعم او شرور و مخرب برای منافع ملی امریکا را رد میکند. یکجانبهگرایی ترامپ اما مبتنی بر این باور است که امریکا باید از ابزارهای خود برای سلطه نظامی و اقتصادی برای داشتن معاملات بهتر با کشورهای به زعم او سرکش استفاده کند و با استفاده از این ابزارها آنان را وادار به پذیرش خواست امریکا کند. برخلاف بولتون که معتقد است نهادهای چندجانبهگرا از جمله ناتو و جی-7 اساسا به ضرر قدرت امریکا هستند، ترامپ مشتاق کار با این نهادهاست؛ به شرطی که مطمئن شود بار مسئولیت و هزینه بیشتری را برای مسائل مرتبط با امنیت بین المللی میپذیرند. ترامپ بیش از بولتون مایل به گفتوگو با دولتهایی از جمله روسیه بوده است. بولتون این مخالفت را در مورد کره شمالی نشان داد. او از لزوم تکرار مدل لیبی در مورد کره شمالی گفت. این مسئله کیم جونگ اون را نگران کرد. وضعیت به جایی رسید که ترامپ درصدد جلب اعتماد کیم برآمد و وعده داد در صورت توافق، کره شمالی ثروتمندتر از قبل خواهد شد. گفته شده که بولتون پیشتر نیز علیه معامله امریکا با قذافی و مذاکرات بیشتر کار کرده بود. پس از آن که بریتانیا اصرار کرد که بولتون از حلقه دولت بوش خارج شود کاخ سفید با این موضوع موافقت کرد. این امر پس از آن امکانپذیر شد که امریکا با قذافی بر سر کنار گذاشته شدن برنامههای تسلیحاتی آن کشور موافقت کرد.
"فارین پالسی" میافزاید: "ترامپ به وضوح تصویر یک معاملهگر عالی و مورد تحسین را از خود نشان میدهد. او فعال در حوزه املاک بوده و کارش معامله است. ترامپ پیش از سخنرانی ضدایرانی خود در سازمان ملل، شاخه زیتون را به ایران با توئیتی ارسال کرد. او نوشت حسن روحانی فردی دوستداشتنی است. روز بعد از آن او از سازمان ملل برای مبارزه علیه قاچاق مواد مخدر تحسین بعمل آورد و گفت که آن سازمان دارای ظرفیت فوق العادهای است این در حالیست که بولتون در تمام سالهای حضور خود در سازمان ملل هرگز از آن سازمان تعریف و تمجیدی بعمل نیاورد".
این نشریه در پایان می نویسد: "در نتیجه، مشخص است که علیرغم آن که ترامپ از تحریمهای شدیدتر علیه ایران سخن میگوید هدف نهاییاش آن است که از تحریم به عنون ابزاری برای تشکیل جلسهای دوجانبه با رهبران ایران مشابه جلسه سنگاپور با رهبر کره شمالی استفاده کند. او پیشتر نیز گفته بود که حاضر به دیدار با رهبران ایران در هر زمانی است که آنان بخواهند. او از مذاکرات بدون پیش شرط سخن گفته بود. اگرچه تهران اکنون این پیشنهاد را رد کرده اما اصرار دارد که واشنگتن به مذاکرات چندجانبه هستهای و برجام بازگردد. چنین دستور کاری میتواند برنامه بولتون را خدشهدار کند. او گفته بود امریکا ممکن است به ایران حمله کند. در مورد جیمز متیس وزیر دفاع دولت ترامپ نیز او خواستار حضور نیروهای امریکایی در سوریه تنها برای شکست دادن داعش بوده است در حالی که بولتون می گوید آنان باید مانع پیشروی ایران شوند. ممکن است سیاست بولتون نیز در مورد ایران شکست بخورد اگر ترامپ به طور ناگهانی با تهران سناریوی پیونگ یانگ را تکرار کند. بولتون شاید بتواند ترامپ را تحریک کند اما دمدمی مزاج بودن ترامپ او را ناخرسند میسازد".